16 Mayıs 2012 Çarşamba

Arkadaş Kalmak da Zor İş Arkadaş

Geveze ve Bir Çeşit Ben ayrılalı 10 gün olmuştu. Ama Bir Çeşit Ben çok özlemişti. Normal şartlarda ayrılanlar hep eski sevgililerini kötü yanlarıyla anarken Bir Çeşit Ben'in aklına hep mutlu oldukları zamanlar geliyordu. Şu zaman bana gül getirmişti, şurda bana şöyle söylemişti, şurda ne güzel sarılmıştı falan.. Hisli Kız bunları duyduğunda Bir Çeşit Ben'in Bir Çeşit Pollyanna olduğunu söylemiş ve böyle düşünerek unutmayı zorlaştırdığını belirtmişti. Evdaşlar ise bu durumun normal olduğunu, bir anda duyguların yok sayılamayacağını belirtmişlerdi.


Halbuki Bir Çeşit Ben, Geveze'ye tek bir bitti de hiç bir şey hissetmicem demişti. Ama şimdi anlıyordu ki bir şey hissetmemek pek de elinde olan bir durum değildi. İşin kötü yanı Geveze ne özlem ne de başka bişi hissediyordu. Bir Çeşit Ben neden bu kadar zayıf olduğunu sordu durdu bir kez daha. Böyle duygusal olmayı yakıştırmıyordu kendine. Şimdi yine tatilin gelmesini bekliyordu. Yine bir tatil gelecekti ve Bir Çeşit Ben bütün hissettiklerinden kurtulmaya uğraşacaktı...

2 yorum:

  1. İnsanın bir yerinde bi buton olsa, bassa ona, pat diye hissettiği her şey uçup gidiverse ne güzel olurdu değil mi?
    Zamanında az aramadım o butonu..
    Arıyorsun, bulamıyorsun.
    Ama ararken ararken bir bakıyorsun, aaaa gerek kalmamış butona falan..
    E tabii kolay mı?
    I-ıh...
    Tatil bence de çabuk gelsin mümkünse...
    Senin için, buton görevi görecekse hele..

    YanıtlaSil
  2. Aynen öyle bir buton olsa da hiç bir şey hissetmesek keşke :/

    YanıtlaSil