Bir Çeşit Ben'in Geveze'den şikayet ettiği akşam misafiri gelecekti. Adı Betele idi. Betele onun hem sınıf arkadaşıydı hem de geçen seneden yurt arkadaşıydı. Geçen sene en başta yurtta tanışmışlardı. Bir Çeşit Ben geçen sene ne konser ne geç saatlere kadar dışarda kalma yüzü görüyordu. Made in Cemaat işte....
Durum bu olunca zaten yeni bir şehre ve yeni insanlara alışmaya çabalayan Bir Çeşit Ben'in depresif ruh hali de artıyordu. İşte Betele'siylen böyle zor zamanlarda tanışmış ve kaynaşmıştı :D
O akşam Bir Çeşit Ben biraz da açlığın etkisiyle kuruntularına kuruntu ekledi. Kendi kendini üzdü, bir şeyleri büyüttü. Ama bunları kimseye anlatamıyordu ve yine anlatamadıkça daha da boğuluyordu. Akşam Betele'si geldiğinde konuştular. Bir Çeşit Ben anlattıkça rahatladı, anlattıkça gerçekten bir şeyleri fazla büyüttüğünü anladı. Korkularından dolayı mutluluğunu rahatça yaşayamadığını farketti.
O akşam çok rahatladı. Kuş gibi hafifti. Elinden geldiğince beynine başvurmamaya karar verdi ve o geceyi öyle huzurla geçirdi. Betele gibisinden bir arkadaşın her eve lazım olduğunu düşünüp şükretti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder