Bir Çeşit Ben o haftayı yine bir çeşit yoğunluk içinde geçirdi. Elinde bir adet aşk ve bir adet ayrılık hikayesi kaldı.
Haftanın ortasında 20 yıllık arkadaşı Kara Böcük "Ce-eeee" diyerekten bir süpriz yaptı ve Bir Çeşit Ben'in yanına koptu geldi. Bir Çeşit Ben süpriz olayına bayılırdı. Hatta bu süprizler "Hayatımın odunu" türünden beklemediği insanlardan gelirse...
Bir Çeşit Ben = Far Görmüş Tavşan eşitliği kurulabilirdi.
Kara Böcük'ün o gün Kara Enişteyle ay dönümleriydi. Kara Enişte askerdi ve durumu iyice dramatikleştirmişti. Dünyanın en zor durumu asker sevgiliyi teselli etmekti. Kara Böcük uzuuuun uzun evlilik hayallerinden, koltuk takımlarından, gelinlik modellerinden bahsetmişti. Bir Çeşit Ben hep "Ne diyon yeaaa.. Ben daha kendimi adam etcem, toparlanıp yine aşık olcam, gezcem-tozcam" dedikçe
Kara Böcük "Kıs ama gelinliğin tül olcak bak, hem bence sana biri şaak diye çıkarıvercek yüzüğü, kalcan o halde düşünsene bi..alış böyle şelere" diyordu..
Kara Böcük için hava hoştu. Okul bitmişti, iş arıyordu. Bir Çeşit Ben içinse daha 2 yıl okul sonra yine bir sınav maratonu vardı. Gelinlik de neydi, yenilir içilir miydi?
O üç gün kuyruğu kopmuş köpek gibi Antakya'yı tavaf ettiler. Havuza gidip Kara Böcük'ün su korkusunu atlatmaya çalıştılar. Kara Böcük çarşıya gidip öğrenciliği kalmadığı halde "Abi biz öğrenciyiz yap bir indirim işte" şeklinde acımtrak pazarlığa girişti. Bir yerlerde oturup yıllar sonra "Bir Çeşit Ben teyze" diye bıcır bıcır konuşan veletler hayal ettiler. Bir Çeşit Ben için romantik hikayelerle ve komik hayallerle dolu bir kaç gün geçti.
"Evli-mutlu- çocuklu" hayaliyle dolu arkadaşından sonra "Biraz ayrılık biraz hüzün" modundaki arkadaşı Esmer Güzeli geldi. İki esmer insanın bu kadar zıt duygularla gelebilmesi tesadüfün daniskasıydı.
Esmer güzeli liseden arkadaşıydı. Bir Çeşit Ben her zaman onun "Küçük sırlar" türünden hayatını dinler ve teselli ederdi. Saf olma gözünü aç diye uyarılarda bulurdu. Üniversiteye başlar başlamaz bu uyarıları kendisi dinlemeye başlamıştı Esmer Güzelinden..
Esmer Güzeli o ara ayrılık acısı çekiyordu. Senaryo tanıdıktı. Çok sevmişti, herkes karşı çıkmıştı, idare etmişti, alttan almıştı, bitmişti, şimdi sadece uyumak istiyordu falan filan... Bir Çeşit Ben bütün hikayeyi gülerek ve "İki ay önce ben de böyleydim inan" diyerek dinledi. Kendi ayrılık acısını "İnsan domates doğrarken bile Geveze böyle doğra diye gösterirdi der mi yaaa?! Annemin öğütlerini böyle dinlemezdim düşünsene" diye anlattı. Daha bunlar iyi günleriydi. En kötüsü depresyondan çıkar çıkmaz akranı erkek gruplarına "Tutunacak Dal" diye bakacak olmasıydı. En küçük ilgi onu mutlu edecek ama uzun süre de kimseyi sevgili olarak göremeyecekti.
Üstelik Esmer Güzeli şanslıydı,eski sevgilisi uzakta kalacaktı, gider gitmez unutabilirdi. Göz görmeyince gönül katlanırdı.. Zamanla geçer demeleri doğruydu..Böyle böyle bir sürü anıyla, teselliyle Esmer Güzeli havası sönmüş balon gibi rahatladı. Bir Çeşit Ben'le gülerek eğlenerek geçirdiler ayrılık hallerini.. Yeni denizler hayal ettiler, yeni kişilikler düşündüler.. Bir Çeşit Ben ise o kadar yoğunluktan sonra sakin günlere girmenin mutluluğuyla sessizliği kucakladı.. (Edebiyat parçalamak şekil A)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder