Final Gelir Hoşgelir

Finaller kapıyı kırmıştı. Sadece bir hafta içinde 2.sınıfı bitirecek olan PDR sınıfı harıl harıl finallere çalışıyordu. Ama her zamanki gibi Bir Çeşit Ben yine çalışamıyordu. Kafasında 70 bin düşünce, 70 bin anı dönüp dolaşıyor, uykularını kaçıyordu. Gördüğü tek tük rüyada da, ya elinde notlarla köpekler kovalıyordu ya da Geveze kendisini arıyordu falan. Nasıl bir vicdan azabıysa köpeklere "Tamam valla çalışcam yaa tamam bak" diyordu :D

O gün ilk sınavlarına gireceklerdi. Sınavdan önceki gece Bir Çeşit Ben çok kötü oldu. Oynak Çocukla konuştu. Oynak Çocuk da teselli edeceğine üstüne geldi. Dost dediğin zehir gibi acı söylerdi. Ağlatırdı, sus diye bağırırdın susmazdı falan işte. Dosttu yani.

Sabah ezanında uyumaya çalışmaktan vazgeçti. Oturdu biraz çalışmak için. Yine çalışamadı. Sınava girmeden kimden ne duyduysa ne dinlediyse onla idare etmek zorunda kaldı. Sınav yine vasatlardaydı. O da takılmadı. Geçmişte üniversitede kalırım ederim diyen kişiliği öldüreli çok olmuştu zaten. Takılmadı. Sınav çıkışı Geveze yine havasındaydı. Eğleniyordu konuşuyordu. Bir ara o kadar rahattı ki Gamsız'a 'Bak oğlum ben çıkarken bunun çenesinden neler çekiyordum anlıyosun dimi' ye kadar götürdü olayı. Rahatlardı işte. Finaller, arkadaşlar, herkes rahattı... :/