Şaşkın Şaşkın Şaaaaşkııın

Yağmurlu havalarda penceredeki Arap Kızı olan Bir Çeşit Ben insanıylayız..

Bir Çeşit Ben için çok gereksiz hissettiği 10 günlük tatil süresi sona ermişti. Atsan atılmaz satsan satılmaz bir tatildi, ailesini çok da özlememişti nerden çıkmıştı o tatil... Geri döndüğü gün ise şok üstüne şok yaşadı. Dost dedikleri kalkıp onun için hain tuzaklar kurmuşlardı.

Son zamanlarda bir türlü duymaktan kurtulamadığı Geveze insanıydı planların asıl yönetmeni. Şu eski sevgilisi..Bir Çeşit Ben sızım sızım sızlarken, ağlayıp dururken "Ooov ayrılık da neymiş yaa ben yenisini buluveririm" havalarına giren eski sevgilisi.. Ettiği emeklere değmediğini gösteren eski sevgilisi...

Bir gece önceden Gamsız, Bir Çeşit Ben'i arayıp otogara geleceğini söylemişti. Bir Çeşit Ben de 'Vay bee görüyon mu sen.. iyi insan işte' diye kendince sevindirik olmuştu.
Varyemez Pembe Kafa ise diğer koldan saldırmış ve Bir Çeşit Ben'e hazırlıklar yapacağını söylemiş, o da ayrı sevindirmişti.

Otobüsünün erken gelmesiyle düşündüğü gibi otogarda karşılanamayan Bir Çeşit Ben ev için planlar kurmaya başlamıştı. Şöyle güzel bir sofra kurarlardı, açarlardı müziklerini oooh mis..Kafasında "Varyemez'e ne hazırlasam, Gamsız gelecek mi acaba" soruları, elinde bir türlü taşıyamadığı valizi ile eve ilerleyen Bir Çeşit Ben'in karşısına pat diye çıkan Geveze ile Bir Çeşit Ben önce bir şok olmuş, arka fonda bir şangırtı sesi duymuş sonra da şeytanla diyaloga geçmişti:
Şeytan soldan soldan "Bas git kızım bakma bile suratına..bide buralara gelmiş" diye sinsice yaklaşmıştı.

Bir Çeşit Ben ise "Olmaz gerginlik çıkarsa kavga bile ederim ben..tutamam öfkemi..konuşim de rahatlasın hallolsun" diye yanıtlamıştı şeytanı.

Geveze "Konuşabilir miyiz" diye gayet medeni bir soru sorunca da bir şey diyememişti. 18 saatlik yolculuktan sonra Geveze yine gevezeliğini yapmış ve hiç susmamıştı. Özür dilemiş, haksızlık yaptığını söylemişti. O kızla çıkmıştı ama herkes saklamıştı. Bir Çeşit Ben'se biliyordu, hissetmişti. Geveze amacının vicdanını susturmak olmadığını söylemişti. O da üzülmüştü, pişman olmuştu. Bir Çeşit Ben uzuuun uzun dinledi. Ama kırgındı. Elinde değildi.. Yine de bir şey demedi. Barışmış oldular öylece. Arkadaş olarak.. Ama statü vermeden... Hani dışardan biri sorsa "Arkadaşım Bir Çeşit Ben" diyemezdi. "Sadece Bir Çeşit Ben..statüsü yok onun..."

Bir Çeşit Ben akşam dönerken düşündü..Falcının dediği gibi Kasım'da biri gelmişti ama falcı yanılmıştı.Baktı Geveze'ye..Heycanlanıyor muydu? Hayır..Gezgin Çocuğun sorduğu umut kırıntısı var mıydı? Kendi kendine "Hayır yok" dedi. Düşünecek hiç bir şey kalmamıştı. Akşam Evdaşları sordu ısrarla o da anlattı.. Korktuğu gibi bir şeyler hissetmemişti Geveze'ye karşı..Bir Çeşit Ben istediğini yapardı ve tüm yaz sadece unutmaya odaklanmıştı. Ondan bahsedenlere inat, tüm hissettiklerini unutmalıydı. Öyle de olmuştu.
Eve döndüğünde anılara baktı.. Günlüğünü okudu..... "Vay be" dedi.. Bitiyormuş sahi.  Herşeyi bırakıp uyumaya çalıştı.. Odaklandığında uyumayı bile başarabiliyordu.

Sonraki gün Gamsız'ın evine misafirlerdi. Gamsız o yıl yurt çocuğu olmaktan bıkıp eve çıkmıştı. Harika bir balkonu olan güzel bir evdi. Gamsız arkadaşları geleceği için evi bir güzel temizlemişti. Tabi bir de Gamsız'ın ev arkadaşları vardı: Asi Şeytan,Düşünülenden Yakışıklı Çıkan Apo, Kayıp Adam Davut, Bursalı.. Her biri kendince en iyi şekilde ağırladılar Bir Çeşit Ben ve arkadaşlarını. Ama en çok Asi Şeytan güldürdü Bir Çeşit Ben'i. Gülüp eğlenirken Asi Şeytan "Senin erkek arkadaşın gelmeyecek mi yaa" dedi. Bir Çeşit Ben sadece bakakaldı bu kadar şok artık çoktu...

"Yok şey arkadaşız ya..gelecekti ama bilmiyorum Gamsız'a soralım" diye geveledi. Hayatında ilk kez gördüğü bir insan, bunu nerden duymuş olabilirdi? İnsanlar unutturmamak üzere sözleşmişler miydi? Bu evrenin onla dalga geçme şekli miydi? Gamsız gamsızdı, anlatmazdı..Çocuk dünyadan haberi olmayacak insanlardandı ama nerden duymuş olabilirdi. Bir Çeşit Ben şaşkınlığını gizleyip düşünmeyi bıraktı ve intikam olsun diye tüm akşam çocuğa gıcıklık yapıp durdu...Nolursa olsun akşam çok güzel geçmişti...O akşam o püfüüür püfür balkonda Bir Çeşit Ben bıraksalar uyuyabilirdi bile. Çok yorgundu..

Ama yine can sıkıntısı durdurmadı ve Oynak Çocuk'la gezmeye çıktılar.. Bir güzel yağmuru yiyen Bir Çeşit Ben kendini bir çeşit hapşuruk kriziyle yatağa bırakıverdi...