Odunluğu bırakıp ailesini özlediğini itiraf eden Bir Çeşit Ben insanıylayız...
Bir Çeşit Ben ağır sınav dönemine bir önceki seneden kaldığı İstatistik sınavına tekrar girerek son verdi. PDR sınıfında o dersten kalanlar için sınav "gelecek sene tekrar görüşürüz" naraları ve kahkahalarıyla doluydu. Bir Çeşit Ben bir sınavdan sonra hiç o kadar kahkaha attığını hatırlamıyordu.
Sınavlar biter bitmez Bir Çeşit Ben'in arkadaşı Azrail ve onun sevgilisi geldi. Ve Bir Çeşit Ben ikinci yumruğu yemiş gibi yere yılığıverdi. Nefes bile alamamıştı.. Herkes "Sınavlar bitti ohh" derken o ders çalışmıştı ve herkes uyurken o bir gram dinlemeyi piyango ikramiyesi gibi görmeye başlamıştı.
Geldikleri gün saydıkları "Gokart... Alışveriş.. Karşıyaka..Balçova" isimlerini Bir Çeşit Ben hayal meyal duydu. İlk gün valizleri taşımak ve "Ne uzun yolmuş bu çekilmez valla" sızlanmaları Bir Çeşit Ben için ölüm oldu.
Bir Çeşit Ben 'in en çok korktuğu şey ise İzmir'deki arkadaşlarının Antakya'dan gelen bu arkadaşlarıyla anlaşamamasıydı. Arkadaş kavramına hayatında ağır bir önem veren Bir Çeşit Ben bu sorunun anında çözüldüğünü görünce pek bir sevindi. Diğer bir yandan Bir Çeşit Ben ilkokul ikinci sınıfından beri arkadaşı olan Azrail'i yanında görünce ailesini çok özlediğini farketti.
Azrail ve sevgilisi için ise İzmir tatili bambaşkaydı. Aile baskıları yüzünden bir türlü görüşemeyen çift İzmir'e gelince zincirlerini kırmış gibi mutlu olmuşlardı. Bir Çeşit Ben onları görünce aslında ne kadar şanslı olduğunu farketti. İstediğinde görebiliyordu sevdiğini. Evdaşları, Azrail'i ve Azraili'in sevgilisiyle canlı müzik keyfine doyan Bir Çeşit Ben bu çiftin sarılıp koklaşırken insanlardan koptuğunu görünce bir yandan sevindi bir yandan da neden vıcık vıcık çiftlerden olmak istemediğini bir kez daha anladı. Bir dee.. Geveze'sini ne kadar özlediğini... O üç gün Bir Çeşit Ben için gündüz ağır bir deyim olarak "Dabanı yanık it gibi gezmek" (Bkz: ekşi sözlük) geceleri ise Geveze'yi kamera karşısında dinlemekle geçiyordu.
Bir Çeşit Ben o hafta uykusuzluk ve yorgunlukla öleceğini hissediyordu. Tek istediği bir yorgan, bir yastık ve tüm gün yataktan çıkmamaktı. Ancak bunun için daha önünde günleer günler vardı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder