30 Ocak 2013 Çarşamba

Anne Kafamda BÜT Var!

Evde tek başına hali tam olarak "Ahh eğleniyor kendi başınaaa ah neşesi yeter" şarkısıyla eşleşen Bir Çeşit Ben insanıylayız.

Bir Çeşit Ben, Aydın'daki akrabalarından dönerken evde yalnız kalacağı 4 gün 3 gecelik süreyi kafasında yıllar haline getirmişti. Eve gelirken eve hırsızların girmesinden tutup da durduk yere bayılıp kimsenin kendisini bulmamasına kadar 40 tane oscar adayı senaryo yazdı.

Her zamanki gibi kafasında besleyip büyüttüğü senaryolar balon olup uçmuştu. Hatta tam tersi yalnızlık iyi bile gelmişti. Arayan sorandan geçilmese de Bir Çeşit Ben kendini evinde en iyi şekilde ağırladı. Kimseye hazırlama fırsatı bulamadığı güzel sofralar hazırladı, Evdaşının yapamadığı için dalga geçtiği makarnayı yaptı.

Sonraki gün sınava girmek için okula girdiğinde kendinden utanıyordu. Nasıl BÜT'e kalırdı. Bu kadar yıldır iyi kötü atlattığı dersleri nasıl bu kadar kötü hale getirmişti. Okulda insanların içlerinden kendisiyle dalga geçtiğini gördü. Kafeteryada her vize ve finalde kendisine bakıp duran çocuğu görmek bile rahatlatamamıştı. "Üzgünüm bugün baktığın için havaya giremicem.Şu haline bak BÜT'e kalmışsın hala kafana dank etmemiş" diye söylendi içinden elalemin çocuğuna...

Sınavı beklemediği kadar kötü geçti. Sınavdan çıktığında kendine saymadığı hakaret kalmamıştı. Herşey kötüydü, İzmir'lerde tek başına boşa mı kalıyordu ve daha neler neler...Üstüne bir de annesi Hocaanım aradı. Bir Çeşit Ben öfkeliyken arama gafletinde bulunan Hocaanım'a açtı ağzını yumdu gözünü "Ne nasıl geçti Hocaanım yaa! Geçti işte ne hemen arıyorsun ki!" Hocaanım kendi üniversite anılarıyla kızını sakinleştirmeye çalıştı ve dualarla niyazlarla telefonu kapadı. Bir Çeşit Ben o an annesine acıdı. Gariban, çilekeş Hocaanım kapris çeşit ben kızının 21 yıldır her türlü asabiyetine katlanmıştı. Bir Çeşit Ben pişman olsa da arayıp özür dilemeyi gururuna yediremedi.

Sonraki iki gün daha vahim durumlarda buldu kendini. Gece uyuyamıyor, gündüz yemek yiyemiyor, uyuduğu iki saatte gireceği İstatistik sınavı yüzünden sayılar görüyordu. Daha kötüsü de midesi bozulmuştu ve ergenler gibi sivilce çıkarmaya başlamıştı. Stres-panik ve diğer felaketli hisler ona hiç yaramıyordu.
Aslında her şey sınava gelenlerin korku dolu okulu uzatma hikayeleri anlatmalarıyla başlamıştı.

İstatistik sınavından kalanlar olarak o akşam toplandılar. O akşam Bir Çeşit Ben, Dağınık sayesinde gülme krizlerine girdi ve çok rahatladı. Dağınık'a sataşmak çok eğlenceliydi. Farketti ki insanlar kendisi kadar o hikayelere kulak asmamışlardı.

Kafasındaki BÜT'lerden kurtulur kurtulmaz otogara koşmayı planlayan Bir Çeşit Ben kendini böyle rahatlatmaya çalıştı.

3 yorum:

  1. 1.) Hayatı bu kadar ciddiye alma, hele hele dersleri hiç ciddiye alma. Yani tek dersten kalmışsın. Biz pek çok dersden kalıyoruz. Buna da şükür de.
    2.) Tamahkâr ol. En azından seni arayan sana destek olan bir annen var. Üniversitede okuyup annesiz babasız eğitim gören insanlar var unutma.
    3.) Her seferinde bu da geçer de. Neticede derdi veren Allah dermanı da veriyor ve daima gülümse. İyi tatiller. Yenge demedim bak ona göre :))

    YanıtlaSil
  2. 1) Aslında ikiydi :) Ama tamam ciddiye almamaya çalışcam :) Haklısın ailemizin değerini bilmek gerek.. Bugün tam baba havasındasın bakıyorum :)

    YanıtlaSil
  3. Ya arkadaşlar bana Godfather derler zaten kendi aralarında sağ olsunlar :D

    YanıtlaSil