Yeme Çocuğum O Kadar Şeker!

Bir Çeşit Ben evinde bayram fırtınası dinmek bilmiyordu. Bayramın ilk günü Bir Çeşit Ben için sisler içinde geçti...

Normalde her bayram Bir Çeşit Ben'in annesi Hocaanım günün anlam ve önemini belirten konuşmayla bayram programını açardı:

"Bayram bayram bu kadar uyunur muymuş? Herkesin çocuğu erkenden kalkar bayramlıklarını giyer, annelerinin babalarının ellerini öper bizimkiler ohooo nerdeee?................................................................................." vs vs vs

O kadar bağrış çağrış sonunda Bir Çeşit Ben ve kardeşleri söylene söylene yataklarından çıkar, bahsedilen görevleri yerine getirirlerdi. Ama bu bayram Bir Çeşit Ben bu işkenceye bir son vermeye karar verdi. Zekice bir fikir sanarak kardeşine şeytan gibi fısıldadı :"Bu gece uyumayalım Hocaanım da sabah bağırmasın?"

Ve tüm gece uyumadılar. Bir Çeşit Ben ilk defa sabahın 5inde üşenmeyip saçlarını düzleştirdi. Sabahın 7 buçuğunda kahvaltı yaptılar.El öpme merasimleri gerçekleşti. Misafirler geçit törenini şenlendirdi. Bir gün önceden yapılan kömbeleri yapmadaki gayreti için Bir Çeşit Ben tebrik edildi. (Kömbe Ramazan bayramından önce yapılan Hatay'a özgü bir tür kurabiye.Bir Çeşit Ben onlara bayılıyordu.)

Bir Çeşit Ben o gün anladı ki sunduğu fikir o kadar da zekice değilmiş. Çünkü tüm bunları uzaktan izler gibi izledi. O sırada beyni full-uyku modundaydı.

Köyde gittiklerinde olay daha da zorlaştı. Kıyamet gibi bir kalabalıkta kimi öptüm kime hoşgeldin demedim çabası Bir Çeşit Ben için tam bir işkence oldu.

Bir Çeşit Ben uykuluyken feci asabileşirdi. Çocuğuna o tiz sesiyle "Oğluuuum yeme o şekeri bırak bakayım çürücek dişlerin annecim" diyen kadının boğazını sıktığını hayal etti. Bir insan o sesi nasıl çıkarabilirdi ki? Bir de tüm o kalabalık kimin ne okuduğunu öğrenmeye gelmişti sanki.

"Sen ne okuyodun kızım"

"Maşallah maşallah nasıl da büyüyorlar"

Bir Çeşit Ben o günü uykusuz biçimde tüm köyü dolanarak tamamladı. Üzerindeki yorgunluk sayesinde hayatında ilk kez hiçbir şey düşünmeden uykuya daldı.