30 Eylül 2012 Pazar

Hayatımı Düzene Koyabilirsin Ama Uykumu Asla

Uykusuz her gece bu soğuk kahvede şarkısını kendine yoldaş edinen Bir Çeşit Ben insanıyla devam ediyoruz...

*HDKP başlasııın...
Bir Çeşit Ben tatilde en çok Hocaanım'ın
"Sen çok dağınıksın...Anahtarını unutma kızıııım!! Aldın mı kartını? Ne diyim ben sana" dırdırları yüzünden sıkılmıştı.

Bir Çeşit Ben de döner dönmez HDKP' yi uygulamaya başlamıştı. Hayatını Düzene Koyma Planı... 
Plana ilk olarak çantasında kart ararken sinir stres yaşamaktan kurtulmak için cüzdanını düzenlemekle başlamıştı... Her şeyi kullandıktan sonra yerine koymayı alışkanlık haline getirmesi gerekiyordu... 

*İki Medeni İnsanız Biz
O gün Bir Çeşit Ben, Varyemez'e eski sevgilisi Geveze'nin isteği üzerine eşyalarını göndermişti. Bir an kendini Amerikan filmlerindeki sevgililer gibi hissetti. Olur ya kitaplar falan gönderilir. Eskiden Bir Çeşit Ben, Geveze'nin şemsiyesi bile kendinde kalsa bir rahatlık hissederdi. Araları azıcık soğur gibi olsa o şemsiyeye güvenirdi. Sanki o şemsiye aralarında hala bir bağ olmasını sağlardı. Belki de bir bahane falan.. Öyle de hayalci bir çeşitti. 

O gün eşyalar giderken, ne olursa olsun yine bir buruklaşmıştı içi.. Kafasından şarkılar geçiyordu.. 
"Topla git anılarını, yollarım kalanlarını.."
"Dağılmış eşyalar dört bir yana.. Beni biraz da böyle hatırla.."
"Git hadi burada durma... ama lütfen kapıyı vurma.. iki medeni insanız biz" :D (evet bu bile)

Sonrasında planını uygulamaya devam etti. Odasını temizledi, her şeyin bir yeri olmalıydı. Kullanınca yerine konmalıydı falan.. 

Öğlene doğru Oynak Çocuk'la gezebildikleri kadar gezdiler.. Gece 12 sularında geldiğinden beri yaşadığı yorgunluğun etkisiyle uyuyakaldı. Ve iki saat içinde kendini yine uyanık buldu. Uykusuzluk korkunç bir şeydi.. Hayatnı düzene koymak kolaydı ama uyku asla....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder