24 Mayıs 2014 Cumartesi

Bir Beklentin Yoksa Sınav Sonuçları Sayfası O Kadar Korkutucu Değildir

Uzuuun zaman önce bu sayfada hikayesi anlatılan ancak gerek psikolojik gerekse sosyal sebeplerden ötürü kendisinden haber alamadığınız Bir Çeşit Ben insanıylayız.


O gün Bir Çeşit Ben için uzun zamandır yaşadığı belki de en rahatlatıcı gündü. Haftalardır yaşadığı stres bir nebze olsun kendisini terketmişti. Bu stres; mayıs ayının ilk günlerinde sınava sadece iki ay kaldığını anlamasıyla başladı. Kulaklarında bir türlü bastıramadığı tehlike çanları belirdi. Dan.. Dan.. Dannnnn!!!

O çanlar ona "artık kalk şu saatten sonra hayatını kurtarabilecek hamleleri gerçekleştir" emrini verseler de Bir Çeşit Ben öyle bir insan değildi. Evet onda çalışma denen şey damlardı ama asla akmazdı. O ki küçüklüğünde deli cesaretiyle ağaçlara tırmanan sonra da korkudan ağacın tepesinde öylece kalakalan bir insandı.. Ne demekti ki stres yapıp harekete geçmek??

Böylece Bir Çeşit Ben için eziyet dolu günler başlamış oldu. Geceleri Geveze'yle farklı illere atandıklarını gösteren kabuslar, kaçışlar ve daha neler neler.. Bunları yaşadığı sırada Antakya'dan yani aile evinden İzmir'e dönmekteydi. "Zeki ama çalışmıyor" tanımının en somut göstergesi Geveze'sine kavuşuyordu. Bu mutlulukla ders mi çalışılırdı..Bir de o tanıma sahip biri yanındayken?!

Aradan günler geçti, günler haftaları kovaladı. Bir sabah Bir Çeşit Ben ALES denen sınava girdi. Hani şu üniversitede kalıyorsun falan.. Amaç "Bu ALES dedikleri şey ne ola ki?" sorusuna yanıt bulmak olmalıydı.Bir de olur da bir gün üniversitedeki "Dinazorların" yerini almak belki.. Ki sınavdan bir gün önce sınavın hangi bölümlerini çözmesi gerektiğini öğrenmeye çalışıyordu. Sınav sabahı yaptığı heyecan ve kötü geçtiği için sesinin çıkmaması ise sadece KPSS'ye ön hazırlık yaşamış olmasıyla açıklanabilirdi. Ama o gün öğrendiği bir şey vardı ki gözünde büyüttüğü KPSS'ye de bir sabah bu şekilde gidecekti. Yerini öğrenecek ve o sırada oturacaktı. Belki de sınav sabahı korkusunu atlatması o sınavdan aldığı en iyi şeydi.. Sonraki günlerde de zaten ALES denince aklına sınavdaki açlığı ve şekerlerin uydurukluğu dışında hiçbir şey gelmedi..

Ve ogün..O gün Bir Çeşit Ben'e bir mesaj geldi : "Ales açıklanmış.." 
Bir Çeşit Ben sonucunun kötü geleceğinden öylesine emindi ki yorulup da bakma gereği bile duymadı önce.. Ama her zamanki gibi merakı kendisini dürdüp durunca bi gayretle kalkıverdi.

ÖSYM sitesi tık tık.. ALES sınav sonuçları tık.. 4 sene önce aynı sayfanın başında sabahlamıştı. Oysa sadece bir üniversite sonucuydu. Bir kaç ay sonra aynı sayfanın başında nereye atandığını öğrenmek için sabahlayacaktı belki de..
Ancak şu an aldığı ALES puanının hiçbir anlamı yoktu. O sayfa hiçbir beklentisi yokken küçücüktü, sakindi ve hiç bir korkutuculuğu kalmamıştı. Sonra puan sayfası açıldı.Beklediğinin çok üstünde bir puan almıştı. Bu duruma sevindikten sonra tabi ki Geveze'sinin puanına baktı.. Ve hiç ummadığı şey o an gerçekleşmişti. Geveze'siyle aynı puanı almışlardı. O an üzerinden taşıdığı stresin yarısını attığını hissetti. İçi bir umutla doldu. Bob Rose yukardan "Belki şurada küçük gülücükler vardır" diyerek yüzüne gülücükler attı. Ve Bir Çeşit Ben KPSS için o günden sonra rahatça ve özgüvenle çalıştı..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder